در سال اول حضورش در MIT در سال ۲۰۲۱، متیو کارن (Matthew Caren) که دانشجوی رشته علوم کامپیوتر و مهندسی با گرایش فرعی موسیقی و هنرهای نمایشی بود، ایمیلی دریافت کرد که در آن از دانشجویان خواسته شده بود برای عضویت در گروه مشورتی دانشجویان کارشناسی (UAG) دانشکده محاسبات MIT شوارتزمن (SCC) درخواست دهند. او بلافاصله درخواست داد و در تمام چهار سال حضورش در MIT، فعالانه در این گروه حضور داشت.
گروه UAG که در آوریل ۲۰۲۰ شکل گرفت، شامل حدود ۲۵ دانشجوی کارشناسی از رشته‌های سنتی و ترکیبی مرتبط با مهندسی برق، علوم کامپیوتر و دیگر برنامه‌های مربوط به محاسبات است. هدف این گروه، مشاوره به مدیریت دانشکده، ارائه بازخورد سازنده و بررسی ایده‌های نوآورانه دانشجویی است.
کارن درباره فلسفه این گروه می‌گوید: «هدف اصلی UAG همان هدف اصلی دانشکده محاسبات است: اگر گروهی از افراد باهوش، خلاق و علاقه‌مند به حوزه‌های مختلف را کنار هم بگذارید، گفت‌وگوهایی فوق‌العاده و ایده‌هایی نو خواهید داشت.»
در جلسات ماهانه این گروه با دکتر دن هاتنلاکر (رییس دانشکده) و دکتر آسو اوزداغلار (معاون دانشکده و رییس دپارتمان EECS)، دانشجویان آزادانه درباره تجربیاتشان به بحث می‌پردازند و پیشنهادهایی برای بهبود روند تحصیلی ارائه می‌دهند. این ارتباط مستقیم، باعث شده است که صدای دانشجویان به مدیریت ارشد برسد.
هاتنلاکر می‌گوید: «دانشجویان گروه UAG علاقه‌مند به علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی هستند و اینکه این علاقمندی‌ها را چگونه با سایر حوزه‌ها ترکیب می‌کنند، برای ما الهام‌بخش است. شفافیت و صداقت آن‌ها باعث شده تا پیشنهاداتشان برای ما بسیار ارزشمند باشد.»
مدیر اجرایی برنامه، الن راشمن، درباره این فضا می‌گوید: «آسو و دن فضایی ایجاد کرده‌اند که دانشجویان احساس امنیت کنند تا درباره مسائل مثبت و منفی آزادانه صحبت کنند.»
یکی از نمونه‌های تأثیر این گروه، مربوط به طراحی داخلی ساختمان جدید SCC در سال ۲۰۲۱ است. معماران ابتدا فضایی محدود برای فضاهای مطالعه تعاملی در نظر گرفته بودند، اما وقتی نظرات صریح دانشجویان را درباره لزوم داشتن فضاهای باز و اجتماعی شنیدند، طرح اولیه را تغییر دادند. متیو کارن می‌گوید: «وقتی می‌بینم این فضاها مدام پر از دانشجو هستند، لذت می‌برم.»
همکار متیو، جولیا اشنایدر، دانشجوی دو رشته‌ای در هوش مصنوعی، تصمیم‌گیری و ریاضیات، از سال اول به این گروه پیوست تا بیشتر با اهداف بین‌رشته‌ای دانشکده آشنا شود. او نیز روی پروژه‌هایی برای ارتقای تجربه تحصیلی دانشجویان کار کرده است.
به گفته اشنایدر، برخی از بهترین درس‌هایی که دانشجویان می‌گذرانند از توصیه‌های دوستان بزرگ‌ترشان ناشی می‌شود. آن‌ها تصمیم گرفتند وب‌سایتی به نام NerdXing طراحی کنند تا بر اساس داده‌های واقعی، مسیرهای تحصیلی میان‌رشته‌ای را برای دانشجویان قابل مشاهده کنند.
با راهنمایی دکتر راب میلر، استاد برجسته علوم کامپیوتر در EECS، این ابزار با بهره‌گیری از داده‌های یک دهه، نسخه‌ای پیشرفته‌تر از ابزارهایی مانند CourseRoad را ارائه می‌کند. وب‌سایت مسیرهای واقعی دانشجویان در انتخاب دروس را نمایش می‌دهد و به دانشجویان کمک می‌کند گزینه‌هایی فراتر از نیازمندی‌های مدرک خود را کشف کنند.
اشنایدر در یک دموی آزمایشی، نشان داد چطور از کلاس نظریه محاسبه (۱۸.۴۰۴) به کلاس یادگیری ماشین (۶.۷۹۰۰)، و سپس به کلاس پیشرفته موسیقی (۲۱M.۳۰۲) رسیدند. این تجربه نشان می‌دهد که چطور مسیرهای غیرمنتظره ولی جذاب در برنامه درسی MIT وجود دارد.
او می‌گوید: «هدف این ابزار این است که به دانشجویان نشان بدهیم چطور می‌توانند کلاس‌هایی انتخاب کنند که فقط برای گرفتن مدرک نباشد، بلکه الهام‌بخش و کاربردی نیز باشد. ما دانشجویان MIT هستیم و توانایی ساخت راه‌حل‌ها را داریم. پس فقط به گفتن مشکلات اکتفا نمی‌کنیم، بلکه مسئولیت بهبود آن‌ها را بر عهده می‌گیریم.»
