آینده‌ای از هوش مصنوعی که کرامت همه را محترم می‌شمارد

آینده‌ای از هوش مصنوعی که کرامت انسانی را حفظ می‌کند

بن وینسون سوم، رئیس دانشگاه هاوارد، در سخنرانی سالانه کارل تیلور کامپتون در MIT، بر لزوم توسعه هوش مصنوعی با حکمت تأکید کرد. این سخنرانی گسترده به بررسی سؤالاتی اساسی درباره ایده‌آل‌های انسانی و عملکرد جوامع پرداخت و بر این باور استوار بود که، همان‌طور که وینسون گفت، «پیشرفت فناوری باید در خدمت بشریت باشد، نه بالعکس.»

در این سخنرانی، وینسون به موضوعاتی چون هویت عقلانی انسان، تأثیر انقلاب‌های فناوری بر کارها، مشاغل و جامعه، و همچنین ارزش‌ها و اخلاقیاتی که باید در زندگی اجتماعی منعکس شوند، پرداخت.

آیا هوش مصنوعی جایگزین تفکر انسانی خواهد شد؟

وینسون با اشاره به فیلسوفانی مانند سیسرون، که معتقد بودند زندگی خوب بر پایه جستجوی فضیلت و خرد است، پرسید: «آیا هوش مصنوعی می‌تواند به ما در دستیابی به فضیلت و خرد کمک کند؟ آیا خطر جایگزینی جنبه‌های حیاتی تفکر انسانی را دارد؟ آیا دنیایی که به طور فزاینده‌ای به هوش مصنوعی برای تصمیم‌گیری، خلق هنر و حتی بررسی‌های اخلاقی متکی می‌شود، نشانه‌ای از جامعه‌ای پیشرفته‌تر است، یا تسلیم آرام اراده انسان؟»

نقش دانشگاه‌ها در توسعه هوش مصنوعی

وینسون پیشنهاد کرد که دانشگاه‌ها می‌توانند نقش یک «راهنمای فکری» را در توسعه هوش مصنوعی ایفا کنند و با ایجاد دیدی واقع‌گرایانه، خطرات واقعی را از ترس‌های خیالی جدا کنند. او تأکید کرد که هوش مصنوعی نباید نه به شیوه‌ای غیرواقع‌بینانه تحسین شود و نه شیطانی پنداشته شود، بلکه باید با حکمت، نظارت اخلاقی و سازگاری اجتماعی توسعه یابد.

میراث سخنرانی کامپتون در MIT

سری سخنرانی‌های کامپتون از سال ۱۹۵۷، به افتخار کارل تیلور کامپتون، که از ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۸ به عنوان نهمین رئیس MIT خدمت کرد، آغاز شد. سالی کورنبلوث، رئیس فعلی MIT، در سخنان مقدماتی خود اشاره کرد که کامپتون نقش مهمی در تبدیل این مؤسسه از یک مدرسه فنی برجسته به یک دانشگاه جهانی ایفا کرد.

تأثیر هوش مصنوعی بر جامعه و اقتصاد

وینسون، که یک مورخ متخصص در مطالعه دیاسپورای آفریقایی در آمریکای لاتین است، اظهار داشت که هوش مصنوعی، مانند بسیاری از پیشرفت‌های گذشته، به طور عمیق جامعه و اقتصاد را تحت تأثیر قرار خواهد داد، اما ممکن است همه انتظارات از آن را برآورده نکند.

او گفت: «هوش مصنوعی مانند یک تست رورشاخ عمل می‌کند؛ خوش‌بینان آن را به‌عنوان یک انقلاب بهره‌وری و جهشی در تکامل انسانی می‌بینند، در حالی که بدبینان درباره نظارت گسترده، تعصبات الگوریتمی، از دست رفتن مشاغل و حتی خطرات وجودی هشدار می‌دهند. اما همان‌طور که تاریخ نشان می‌دهد، واقعیت معمولاً بین این دو دیدگاه قرار می‌گیرد. هوش مصنوعی احتمالاً مسیر خود را از انتظارات اغراق‌شده، سرخوردگی و در نهایت الهام عملی طی خواهد کرد.»

تمایز میان هوش مصنوعی و انقلاب‌های فناوری گذشته

وینسون خاطرنشان کرد که برخلاف فناوری‌های گذشته که کار انسان را تسهیل می‌کردند، هوش مصنوعی بر شناخت، خلاقیت، تصمیم‌گیری و حتی هوش هیجانی تمرکز دارد. این موضوع به این معناست که نیاز به بحث و گفت‌وگو درباره تأثیرات عمیق تغییرات فناورانه بر جامعه بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.

چالش‌های هوش مصنوعی در آموزش

وینسون همچنین تأثیر احتمالی هوش مصنوعی بر دانش بشری و آموزش، به ویژه در علوم انسانی و اجتماعی، را بررسی کرد. او پرسید: «اگر هوش مصنوعی بخشی از تحقیقات علوم انسانی را جایگزین کند، آیا دنیایی با علوم انسانی کمتر، واقعاً نشانه پیشرفت انسانی است؟»

هدایت آینده هوش مصنوعی با خرد و اخلاق

در نهایت، وینسون تأکید کرد که در مواجهه با پیشرفت‌های هوش مصنوعی، باید با در نظر داشتن ارزش‌های انسانی به این مسیر ادامه دهیم. او گفت: «بیایید این دوره تحول‌آفرین را با خرد، آینده‌نگری و تعهدی پایدار به خیر جمعی هدایت کنیم. این لحظه‌ای صرفاً فناورانه نیست، بلکه زمانی است که به شهامت فکری و تخیل اخلاقی نیاز دارد. با همکاری یکدیگر، می‌توانیم آینده‌ای ایجاد کنیم که هم کرامت انسانی را حفظ کند و هم آرمان‌های بشری را پیش ببرد.»

منبع: MIT News

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *