آمادگی MIT برای تحول در صنعت تولید

«تولید، موتور محرکه جامعه است و ستون فقرات اقتصادهای قدرتمند و تاب‌آور محسوب می‌شود»، این جمله‌ای است از جان هارت، رئیس دانشکده مهندسی مکانیک MIT و یکی از مدیران مشترک ابتکار تولید نوین MIT (INM). او می‌افزاید: «با توجه به اهمیت زیاد موضوع تولید در اخبار امروز، نگاه تازه‌ای نسبت به نقش کلیدی آن در نوآوری، امنیت اقتصادی و ملی و همچنین در زندگی روزمره شکل گرفته است.»

این ابتکار که در ماه مه راه‌اندازی شد، با هدف تحول در حوزه تولید از طریق فناوری‌های جدید، پرورش نیروی انسانی متخصص و درک عمیق‌تر از مقیاس‌پذیری تولید با بهره‌وری و انعطاف‌پذیری بالاتر طراحی شده است. به گفته هارت، این حرکت همچنین زمینه‌ساز پذیرش سریع‌تر فناوری‌های نو و ایجاد فرصت‌های شغلی با کیفیت خواهد بود.

INM یکی از برنامه‌های راهبردی MIT است و بر پایه موفقیت برنامه سه ساله پیشین Manufacturing@MIT بنا نهاده شده است. جان هارت، به همراه دو مدیر دیگر یعنی پروفسور سوزان برگر و کریس لاو، استاد مهندسی شیمی، این برنامه را هدایت می‌کنند. این ابتکار در راستای ارتباط گسترده بین اساتید و دانشجویان در سطح موسسه، تولید را به عنوان یک اولویت اصلی مطرح می‌کند.

چهار محور کلیدی INM شامل بازنگری در فناوری‌ها و سیستم‌های تولید، افزایش بهره‌وری و تجربه انسانی در تولید، مقیاس‌دهی به تولیدات نوین و تحول در زیرساخت‌های تولیدی است.

شکستن مرزهای تولید با مشارکت صنعتی

شرکت‌های بزرگی مانند Amgen، Autodesk، Flex، GE Vernova، PTC، Sanofi و Siemens به عنوان اعضای مؤسس کنسرسیوم صنعتی INM شناخته می‌شوند. این شرکا به مدت حداقل سه سال و با سرمایه‌گذاری سالانه ۵۰۰ هزار دلار، در تحقیقات مشترک و پروژه‌های گسترده مرتبط با تولید در کنار دانشمندان و دانشجویان MIT فعالیت می‌کنند. بخشی از این مبلغ، هزینه عضویت سالانه در INM است که برای پشتیبانی از فعالیت‌های محوری این سازمان صرف می‌شود.

یکی از حوزه‌های کلیدی همکاری، اجرای هوش مصنوعی و خودکارسازی در بخش تولید است که شامل پروژه‌های تحقیقاتی اولیه، مطالعات موردی و توسعه استراتژی مشترک خواهد بود.

INM همچنین با اجرای برنامه‌هایی در سطح MIT تلاش می‌کند مسیر تحول صنعت تولید را در صنایع مختلف شناسایی کرده و موضوعاتی مانند فناوری و تامین مالی را بررسی کند.

در حوزه آموزش، این ابتکار در نظر دارد با همکاری شرکت‌ها، کالج‌های محلی، نهادهای دولتی و سایر سازمان‌ها، برنامه‌های آموزشی گسترده‌ای را برای سطوح مختلف از کارگران تولید تا مدیران و مهندسان اجرایی توسعه دهد.

علاوه بر این، دانشجویان MIT نیز در پروژه‌های شرکت‌های عضو مشارکت خواهند داشت. برای نمونه، شرکت Flex میزبان تیم‌های تحقیقاتی در موسسه فناوری خود در سورکابای برزیل بوده تا راه‌حل‌های نوینی در زمینه تولید الکترونیک پیدا کنند.

هارت معتقد است نوآوری در تولید باید هم‌زمان با نوآوری در محصول پیش برود و می‌افزاید: «هرچه دانشجویان بیشتر با موضوعات تولید آشنا شوند، دیدگاه عمیق‌تری برای انتخاب پروژه‌های پژوهشی یا طراحی دستگاه‌های نوآورانه با رویکرد مقیاس‌پذیری خواهند داشت.»

MIT همچنین برنامه دارد با گسترش فضاهای آزمایشگاهی و تعمیق همکاری با بخش خصوصی در فضاهایی مانند MIT.nano، پروژه‌های مشترکی در زمینه‌هایی مانند بافندگی نساجی پیشرفته یا تسریع فرایند ساخت باتری دنبال کند.

تمرکز ویژه بر آمریکا

اگرچه INM پروژه‌ای جهانی است، اما تمرکز خاصی بر ایالات متحده دارد؛ کشوری که همچنان دومین اقتصاد تولیدی بزرگ دنیاست اما طی سال‌های گذشته با افت قابل توجه در اشتغال و نوآوری در این بخش مواجه بوده است.

برای بهبود وضعیت تولید در آمریکا، باید نقش حیاتی آن در جامعه بیش از پیش شناخته شود و فرصت‌های شغلی مرتبط با آن مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

هارت تصریح می‌کند: «هیچ‌کس در اهمیت تولید تردید ندارد، اما باید این حوزه را به عنوان یک مسیر شغلی ارزشمند از سطح کارگر تا مهندس و مدیر ترویج دهیم؛ با آموزش، حمایتی مداوم و همراهی صنعت، دولت و دانشگاه.»

او همچنین بر ضرورت استقرار سریع فناوری‌های نوین در کارخانه‌ها و زنجیره‌های تأمین تأکید دارد. از نظر او، فناوری به تنهایی پاسخگوی همه چالش‌ها نیست، اما گسترش تولید آمریکا مستلزم بهره‌گیری از فناوری به عنوان یک عامل توانمندساز کلیدی است؛ از جمله شرکت‌های کوچک و متوسط.

او بیان می‌کند: «هوش مصنوعی و خودکارسازی نه تنها امکانات جدیدی برای توسعه و نظارت بر فرآیند تولید به همراه دارند، بلکه در بسیاری موارد، به ضرورتی انکارناپذیر تبدیل شده‌اند.»

هارت یادآوری می‌کند که تلفیق فناوری‌های دیجیتال با روش‌های سنتی و نوآورانه، زمینه را برای جهش در عرصه رقابت فراهم می‌کند و این فرصتی ارزشمند برای آمریکا و هر کشوری است که به دنبال ایجاد مزیت تولیدی منحصر به فرد باشد.

او همچنین اشاره می‌کند که خوشبختانه سرمایه‌گذاری‌ها در تولید نوین آمریکا طی سال‌های اخیر افزایش یافته است. اما این روند نیازمند سرمایه‌گذاری گسترده‌تر، برنامه‌ریزی بلندمدت و همکاری نزدیک میان شرکت‌های نوپا، صنایع بزرگ‌تر و شتاب‌دهنده‌های منابع انسانی است.

در نهایت، هارت بر مزیت MIT در اجرای این چشم‌انداز تأکید می‌کند و می‌گوید: «DNA ما در MIT همکاری میان‌رشته‌ای و ارتباط با صنعت است. می‌توانیم هم مسائل عملی را بشناسیم و هم در حوزه‌های پژوهشی ایده‌های نوآورانه را دنبال کنیم و نهایتاً شرکت‌ها و همکاری‌های موفقی را شکل دهیم. ما دوست داریم این دو مسیر را با هم ترکیب کنیم.»

منبع خبر